16 lipca 1922 r. w Katowicach uroczyście podpisano Akt objęcia Górnego Śląska przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej. Na terenach tych powstało autonomiczne województwo śląskie ze stolicą w Katowicach, a znajdujący się na Górnym Śląsku przemysł i kapitał odegrał bardzo ważną rolę w odbudowie gospodarczej II Rzeczypospolitej.

Zanim doszło do tego ważnego dla Polski wydarzenia, w latach 1919–1921 ważyła się sprawa przynależności państwowej Górnego Śląska, uznawanego za jeden z najcenniejszych obszarów przemysłowych Europy. Powstanie niepodległej Polski w 1918 r. wzmogło działający tam polski ruch narodowy, zwalczany przez niemiecką administrację i wojsko. W wyniku plebiscytu z 20 marca 1921 r. (za przynależnością Śląska do Polski głosowało 40,3 proc. uprawnionych) Komisja Plebiscytowa zdecydowała o przyznaniu Niemcom prawie całego spornego obszaru. Odpowiedzią Polaków było III powstanie śląskie, a jego efektem był korzystny dla Polski podział regionu. Polska otrzymała mniejszy terytorialnie obszar, ale bardziej uprzemysłowiony, w tym mniej więcej połowę hut i dwie trzecie kopalń górnośląskich.

Narodowy Bank Polski 9 czerwca wprowadził do obiegu srebrną monetę o nominale 10 zł „100. rocznica powrotu części Górnego Śląska do Polski”. Rewers monety przedstawia bramę triumfalną w Królewskiej Hucie (dzisiejszym Chorzowie) przygotowaną na przyjęcie Wojska Polskiego (23 czerwca 1922 r.). Na awersie monety odwzorowano granice Górnego Śląska, który w wyniku decyzji Rady Ligi Narodów i Rady Ambasadorów w październiku 1921 r. stał się częścią II Rzeczypospolitej Polskiej.

Powered by WPeMatico